آذ

این واژه در دسته دیوان لغات الترک, همه قرار گرفته است .

کلمات کلیدی :

  • آذْ

هر چیز دست ساز و مصنوع مانند دیبا و مانند آن.

گاه کلمه مقصور گردد و گفته شود «اَذْ» و این صحیحتر است. <← اَذْ>.

گویند : « اَذْکُو اَذْ » ، یعنی مصنوعی نیکوست.

(ص 75 س 7 ج 1-ع 52)

  • آذْ

فال نیکو . مُروا .

چنانچه گویند: « اِکْلِکْ تُتْرُغی آذْ بُلُورْ ». یعنی، وصیت بیمار برایش فالی نیکو و فرخنده است.

این را نزد هر بیماری به زبان آرند و دستوری است به وصیت کردن.

(ص 75 س 11 ج 1-ع 52)