اَبا

این واژه در دسته دیوان لغات الترک, همه قرار گرفته است .

کلمات کلیدی : اَبا

1- اَبا.

(به غُزی) مادر . اُم. و نزد ترکمنانِ قَرْلُقی با باءِ صُلْبَه <پ> است. <=اَپا>.

(ص 80 س 13 ج 1-ع 54).

2- اَبا.

(به لغتِ مردم تبت) پدر . اَب. گوئی که در زبانِ ایشان از عربی باقی مانده است و ایشان (مردم تبت) از فرزندان ثابت باشند ، مردی از یمن که به سرزمین تُرک گریخت و زاد و رود پدید آورد.

(ص 80 س 16 ج1-ع 55).

3- اَبا.

(به اشباعِ الَف) <=آبا> . <←آبا>. (به لغتِ مردم قِفجاق) خِرس . دُبّ.

(ص 80 س 15 ج1-ع 55).