جاقيراین واژه در دسته فرهنگ جغتايي قرار گرفته است . جاقير[1]: شراب. باده. خمر. مي. عرق. [1]– امروزه به شکل «چاخیر» بکار میرود. در کنایات مردم تبریز آمده است: «مسلمانسان، نییه چاخیر ایچیرسن؟!، اِرمنی سن خاچا نییه سیچیرسان» (اگر مسلمانی چرا شراب میخوری؟ اگر ترسایی (مسیحی) چرا صلیب را با ناپاکی آلوده میکنی.) به شکل «ساغر» در زبان فارسی نیز داخل گردیده است. |