خشلاین واژه در دسته فرهنگ جغتايي قرار گرفته است . خشل[1]: آش آرد. آش خمير. شعريه [نوعي آش رشته]. [1]– در تبریز و روستاهای پیرامونش «خشیل» گویند. غذایی که از آرد تهیّه کرده با بکمز (دوشاب) می‌خورند. مثال: شعرین ده گرک پیشمیش کیمی داد- دوزو اولسون/ کند اهلی بیلرلر کی، دوشاب‌سیز خشیل اولماز. «دیوان ترکی شهریار» |