تاجيكاین واژه در دسته فرهنگ جغتايي قرار گرفته است . تاجيك[1]: بيگانه. نام عمومي براي فارسي زباناني كه در صدر اسلام ميان تركان و اعراب زندگي مي كردند. فارسي زبانان آسياي ميانه. شکل تصغير شده‌ي واژه ي تات. [1]– از لغات دخیل ترکی در فارسی است. شکل صحیح آن «تاتجیق» است. حالت مصغّر «تات» می‌باشد. «تاتجیق»: تاتِ صغیر. غیر ترک سفیل. ترکان مسلمان به ترکان غیر مسلمان نیز تات، تاتار، تاتجیک می‌گفتند. کلمه‌ی «تات» در متن «کتاب دده قورقود» به معنی «بیگانه، کافر» نیز بکار رفته است. |