ککره

این واژه در دسته فرهنگ جغتايي قرار گرفته است .

کلمات کلیدی :

نوعی گیاه تلخ. تلخه.[1] عفص.[2]

[1]–  شبرم. گياهى است شيردار و آن بيشتر در صحرا و كنارهاى جويها رويد و رنگ ساق آن به سرخى مايل است. گويند اگر گاو آن را بخورد بميرد و گوسفند را مضرت نرساند و آن را به شيرازى «گاو نبطونك» خوانند. (لغت‌نامه‌ی دهخدا)

[2]– به پارسى «مازو» گويند و به يونانى «فقس»، و بهترين آن بود كه سبز بود و سوراخ نداشته باشد و آن را «بقاقاليس» خوانند و آن غوره بود. و آنچه رسيده بود سرخ‌رنگ و سست و بزرگ بود. تبریزیان گؤی مازی گویند. (لغت‌نامه‌ی دهخدا)