بوغناق
بوغناق[1]: [بوغاناق] هواي طوفاني شديد و بدون باران. صداي خفگي. خفه شدن. [1]– «بوغناق/بوغنوق»: هواي محتبس تيره را گويند و به تركي رومي باراني بود كه در گذر باشد و به معني گردباد هم آمده. (فرهنگ سنگلاخ). در روستاهای اطراف تبريز به شكل «بوغاناق» بكار ميرود.