چليم
چليم[1]: اندام. رفتار. قيافه. صورت. قليان. نارجيله. [1]– در متون کهن به شکل «چلم» و «چالیم» نیز آمده است. در متن کتاب دده قورقود با پسوند دارندگی «لو» و به شکل «چلملو» آمده است. «چایا/چاپپ باقسا چلملو، چال قاراقوش اردملی.». اهالی تبریز به شکل «لیجیم» بکار میبرند. تبریزیان افراد بدقواره، بدترکیب و بدپوشش را «لیجیمسیز» […]