آق
نگ آغ.
آقْ <=اَق> . <←اَقْ> . <=اُرُنْکْ> . <←1-اُرُنْکْ> (به غُزی) هر چیزِ سفید. سپید . اَبیَضْ . نزدِ ترکان در نشانه هایِ اسب به کار رود. گویند : «آقْ اَتْ». یعنی اسبی که سپیدیِ موهایِ او بر سیاهی غلبه دارد. اَشهَب. <←آقْ اَتْ> (ص 76 س 17 ج 1-ع 53)