اَبا
1- اَبا. (به غُزی) مادر . اُم. و نزد ترکمنانِ قَرْلُقی با باءِ صُلْبَه <پ> است. <=اَپا>. (ص 80 س 13 ج 1-ع 54). 2- اَبا. (به لغتِ مردم تبت) پدر . اَب. گوئی که در زبانِ ایشان از عربی باقی مانده است و ایشان (مردم تبت) از فرزندان ثابت باشند ، مردی از یمن […]