چكه
چكه[1]: گودي قاب. قسمت گود پژول. دزد و رهزن. [1]– مردم تبریز «جیک» گویند.
رمل. شن. ريگ. زنخدان. ذقن. چانه. دو طرف پيشاني [چنه]. شقيقه. هر چيز كوچك. ماست چكيده. لور.