چنه
چنه[1]: گرگ. ذئب. [1]– در بعضی از منابع به شکل «چینه» نیز ثبت گردیدهاست. به نظر ما از لغات مغولی دخیل در زبان ترکی است. چون ترکان باستان، گرگ را «بوری» میگفتند.
چكه
رمل. شن. ريگ. زنخدان. ذقن. چانه. دو طرف پيشاني [چنه]. شقيقه. هر چيز كوچك. ماست چكيده. لور.