نتایج جستجو

چناق

چناق[1]: پياله. كاسه. قدح. ابريق مي. رطل. ركاب اسب. طرفين زين. [1]– «چاناق» نیز گویند. در روستاهای ساحل ارس و بعضی از روستاهای قاراداغ خانوارهایی را که حیوان شیرده ندارند تا فراورده‌های لبنی داشته باشند، «قارا چاناق» (سیه‌کاسه) گویند. مردم تبریز؛ آدم شرور و اهل دعوا را «قان چاناغی» (کاسه‌ی خون) گویند.

چانگا

چانگا[1]: زنخدان. ذقن. حقه‌ي دهان. عضام. زنخ. [1]– در تبريز به شكل «چاناق» و «چناق» بكار مي‌رود. به نظر ما واژه‌ی «زنخ» معرّب از «چناق» ترکی است.

چاناق

طبق. ظرف گلي. كاسه‌ي چوبين. اياق.